PAO ANALYSTS

Μετά την νίκη επί της Baskonia ακολούθησε η μεγάλη νίκη στο ΣΕΦ για το ελληνικό πρωτάθλημα. Νίκη η οποία καταρχάς δίνει ψυχολογία , και η διαφορά του +12 μπορεί να χτίσει χαρακτήρα, μέχρι και να δώσει πλεονέκτημα έδρας στους τελικούς της Α1. Κακό γενικά παιχνίδι με το σκορ να μένει χαμηλά οπότε ο νικητής φαινόταν ότι θα κέρδιζε οριακά. Το +12 μοιάζει πολυτέλεια. Αυτό δεν οφείλεται σε θεαματική άνοδο της απόδοσης της ομάδας αλλά είδαμε βελτίωση. Οι παίχτες του Ataman είχαν τον έλεγχο των ριμπάουντ και κυρίως του ρυθμού του παιχνιδιού. Επίσης, επιτέλους η ομάδα δεν έχασε την γη κάτω από τα πόδια της όταν φάνηκε ότι ο Ολυμπιακός θα κάνει την τελική του αντεπίθεση. Ακολούθησαν το πλάνο του προπονητή τους , δεν αγχώθηκαν και τα κατάφεραν. Ήταν η πρώτη φορά που κερδήθηκε κατά κράτος η Front line του Ολυμπιακού. Milutinov και Fall αθροιστικά πέτυχαν 8 πόντους. Παράλληλα, και η περιφερειακή άμυνα φάνηκε να βελτιώνεται κρατώντας τον αντίπαλο στα 6/23 τρίποντα. Συνολικά βέβαια ο Ολυμπιακός κινήθ

  Άλλη μια ξεκούραστη και εμβληματική νίκη των πράσινων στο φετινό πρωτάθλημα. Άλλη μια φορά που τις μικρότερες ομάδες ο Παναθηναϊκός τις τρομάζει. Άλλη μια φορά που ο αντίπαλος αποδέχεται την ήττα από το ημίχρονο και κοιτάει να αποτρέψει τον διασυρμό. Με αυτή την λογική οι μικρές ομάδες πρέπει να αντιμετωπίζουν τον Παναθηναϊκό, να είμαστε χαλαροί και ήρεμοι μην τους νευριάσουμε και μας ταπεινώσουν. Αυτή την λογική ακολουθούσαν όλες οι ομάδες που περνάνε το πρωτάθλημα στην Ελλάδα στο παρελθόν. Ο Πανσερραϊκός είναι μια καλή ομάδα και όσο περίεργο και αν ακούγεται το έδειξε αυτό και στην Λεωφόρο. Έχει έναν καλό προπονητή και καλές ιδέες. Ο Παναθηναϊκός είχε την τύχη και την ευλογία να ανοίξει το σκορ πριν την συμπλήρωση του πρώτου λεπτού και μάλιστα πριν το δεκάλεπτο να πάρει προβάδισμα ασφαλείας. Ο Sporar έκανε μια πολύ καλή εμφάνιση με δύο γκολ, κερδισμένο πέναλτι, κερδισμένη αποβολή και μια ασίστ. Αλλά ο καλύτερος παίκτης ήταν ο Αργεντινός εξτρέμ που ήρθε την πρώτη χρονιά του Jovanov

   Γεια σας κι από Desperado και χρόνια πολλά! Ξέρετε ποιά είναι η φάση; Είμαι πάλι εδώ και γράφω, γιατί γουστάρω. Για τί θα γράψω; Αυτή είναι η φάση, αυτήν την φορά δεν ξέρω, αλλά δεν με νοιάζει κιόλας, γιατί γουστάρω. Γι’ αυτό, γιατί γουστάρω να γράφω. Δεν χρειάζεται να υπάρχει πάντα κάποιος λόγος για να κάνεις κάτι, αρκεί να σε γεμίζει και «τρώγοντας έρχεται η όρεξη». Καλώς ήρθατε λοιπόν στο Καφέ Βαν Ντάικ, προσδεθείτε και φύγαμε, για όπου… Πάμε!    Πρώτα δεν θα ασχοληθώ ιδιαίτερα με τα πρόσφατα γεγονότα στο ντέρμπι, γιατί δεν θεωρώ ότι χρήζουν ιδιαίτερης ανάλυσης, για τα εξωαγωνιστικά μιλάω… Με μερικά ρητορικά ερωτήματα προχωράω παρακάτω. Αξίζει να το συζητάμε; Ως πότε θα επικρατούσε κλίμα τρομοκρατίας εκεί μέσα ή και σε «έκτακτα» venues με τους ίδιους «οικοδεσπότες»; Έπρεπε να χυθεί αίμα για να σταματήσει αυτή η αηδία; Αυτό που έγινε πριν 20 χρόνια στην Ριζούπολη έλαβε ένα τέλος την Κυριακή με ένα τρόπο φυσικής εξέλιξης, η ίδια η ποδοσφαιρική πραγματικότητα «ξέρασε» την πρόθεση επ

 Είναι ένα από τα παιχνίδια που δεν ξέρεις από ποια οπτική γωνία να τα δεις. Από τη μια, χάνεις στην έδρα σου δεχόμενος δύο γκολ από αδράνειες της άμυνας και γενικότερα υπήρχαν διάφορα κενά στην αμυντική λειτουργία του Παναθηναϊκού. Από την άλλη, το σύνολο που έχει δημιουργήσει ο Γιοβάνοβιτς κοίταξε στα μάτια άλλη μια πολύ ποιοτική ομάδα από το γαλλικό πρωτάθλημα με εξαιρετική γνώση στην παραγωγή ταλέντων. Μάλιστα, για τα 80 λεπτά του παιχνιδιού ήταν κυρίαρχος απέναντι της. Αλλά δυστυχώς οι ποιοτικές εκλάμψεις των παικτών της Ρεν ήταν αρκετές, ώστε να αναγκάσουν τον Brignoli να μαζέψει την μπάλα από τα δίχτυα του δύο φορές.  Ο αγώνας ξεκινάει με τον Παναθηναϊκό να δείχνει διάθεση να παίξει το παιχνίδι του αλλά η λάθος κάλυψη του Βαγιαννίδη είναι αρκετό ώστε ο Παναθηναϊκός να μείνει πίσω στο 7'. Από εκεί και μετά και μέχρι την λήξη του πρώτου ημιχρόνου ο Παναθηναϊκός κυριάρχησε πλήρως απέναντι στους Γάλλους. Ο Ιωαννίδης έκανε ότι ήθελε τα δύο στόπερ της Ρεν, ο Palacios δημιούργησε π

  Πρώτα και πρίν από όλα να ευχηθούμε περαστικά στον ποδοσφαιριστή της ομάδας μας Juankar. Πολλές φορές σε αυτή την τραγική χώρα που ζούμε χάνουμε την ανθρώπινη φύση μας. Η όλη ιστορία χθές είναι απάνθρωπη και βάζει τον κόσμο σε μια άρρωστη νοοτροπία του να εύχεσαι να έχει πάθει κάτι ο Juankar και ο κάθε Juankar ώστε στο τέλος να δικαιωθεί δικαστικά η ομάδα. Τα όρια έχουν ξεπεραστεί χρόνια πρίν στο ελληνικό ποδόσφαιρο και γινόμαστε για άλλη μια φορά θεατές ενός τραγικού συμβάντος.  Το ποδόσφαιρο ήρθε η ώρα να αλλάξει στην Ελλάδα και ας άργησε δύο δεκαετίες. Οι νέοι αυτής της χώρας στην πλειοψηφία τους υποστηρίζουν μια ομάδα από την Premier League ή την La Liga ή την PSG (γελάω). Λίγοι γραφικοί ασχολούνται με της εγχώριες ομάδες γιατί πλέον οι εποχές έχουν αλλάξει. Οι συνδρομητικές έχουν μπει σε όλα τα σπίτια και όσο εύκολο σου είναι να δεις το ΜΙΣΟ ελληνικό πρωτάθλημα άλλο τόσο με το πάτημα ενός κουμπιού μπορείς να δεις είτε Aston Villa - Liverpool είτε Milan - Atalanta. Η διαφορά στο

   Καλημέρα κι από Desperado! Σάββατο σήμερα και είπα να ανοίξω πάλι το δημόσιο ημερολόγιό μου και να γράψω δυο πραματάκια καθώς έχω λίγο ποιοτικό χρόνο. Πάμε να μαζέψουμε λοιπόν τις μπίλιες του μυαλού μας και να τις βάλουμε στο βαζάκι…    Αυτή η εβδομάδα μου προσέφερε ερεθίσματα και αφορμή να αναφερθώ σε ορισμένα θέματα, κάποια προκρίνονται και άλλα θα πάνε για πιο μετά. Θα είμαι πηγαίος, όπως πάντα άλλωστε, ίσως και λίγο χαοτικός, αλλά θα προσπαθήσω να μην σας μπερδέψω, πολύ… Πάμε!    Κεφάλαιο πρώτο, δεν μπορώ να μην δεν ασχοληθώ, που λέει και αυτή η συμπαθέστατη ρήση, με το φαινόμενο Φώτης. Όχι δεν είναι μόνο ότι έπαιζε μόνος του την Ολλανδία και έκανε κομπολόι την αμυντική γραμμή με τον van Dijk και τον δύστυχο τον Geertruida να τα βρίσκουν σκούρα. Σημειωτέον ο Geertruida είναι από τους αμυντικούς που είχα διακρίνει παρακολουθώντας τους Οράνιε, παίχτης της Πρωταθλήτριας Feyenoord και άξιος αντικαταστάτης του τραυματία παιχταρά Timber, αλλά… Αλλά το παιδί αυτό, ο Φώτης είναι όπως το

Αποκαρδιωτική εμφάνιση του Παναθηναϊκού και ήττα 81-86 από την Μακάμπι στο ΟΑΚΑ που θύμισε εμφανίσεις των 2 προηγούμενων ετών και βυθίζει την ομάδα σε περισσότερη εσωστρέφεια. Θα περίμενε κανείς ότι λόγω τον πρόσφατων γεγονότων στο Ισραήλ η ομάδα που θα εμφανιζόταν περισσότερο νωθρή θα ήταν αυτή του Κατας. Αντίθετα, ο Παναθηναϊκός μοιάζει να έχει τρομερό θέμα ψυχολογίας και παρουσίασε ένα πρόσωπο που δεν θα πρέπει να προβληματίζει απλά, αλλά να ανησυχεί άπαντες. Μετά μάλιστα από την βαριά ήττα από την Φενέρ στο πρώτο παιχνίδι της ''διαβολοβδομάδας'' θα περίμενε κανείς τουλάχιστον στην 1η περίοδο να έμπαιναν με το μαχαίρι στα δόντια. Τα γνωστά προβλήματα στην άμυνα έδιναν στον αντίπαλο πολλά ελεύθερα τρίποντα από την περιφέρεια, κακές επιστροφές στην transition άμυνα και παράλληλα στο ζωγραφιστό εύκολα καλάθια στους Ισραηλινούς. Την ίδια ώρα επιθετικά οι παίχτες δυσκολεύονται να βρεθούν μεταξύ τους (λογικό ως ένα σημείο για την περίοδο που βρισκόμαστε). Η αστοχία θεωρώ ό

 Σε αναμονή του αγώνα της Κυριακής με τον Ολυμπιακο ας δούμε πως έχει αποδώσει η ομάδα στα 2 τελευταία ντερμπι του πρωταθλήματος καθώς και στα ματς υψηλής έντασης τον Οκτώβριο.   Η φετινή ομάδα ψάχνει ακόμη την ισορροπία στις γραμμές της, έχει γίνει πολύ πιο επιθετική και δημιουργική έχοντας ανεβάσει τις γραμμές της αρκετά μέτρα και κάνοντας μια προσφορά να πιεσει ψηλά και να κλέψει μπάλες πιο κοντά στην γραμμή του αντιπάλου. Αυτό σαν αποτέλεσμα έχει να απειλείται από τον αντίπαλο πιο πολύ ειδικά στον κεντρικό άξονα. Χαρακτηριστικες είναι οι φάσεις με τον ΠΑΟΚ στο δεύτερο ημίχρονο με το δοκαρι του Τομας και το γκολ του Ζιβκοβιτς όπου ο αντίπαλός χαφ κουβαλάει την μπάλα για 30 μέτρα στον κεντρικό μας άξονα. Αυτό το πρόβλημα το είδαμε και στο παιχνίδι στο Ισραήλ. Η απουσία αριστερού εξτρεμ λόγω του τραυματισμου του Αϊτορ και της αναξιοπιστιας του Βερμπιτς έχει μετακομίσει τον Μπερνάρ στον άξονα αφαιρώντας ένα παίχτη από την εξίσωση που τον έχουμε ανάγκη για να διατηρείται η

Καλημέρα κι από τον Desperado!    Σ/κ σήμερα, λίγο quality time διαθέσιμο για αρθράκι και ψυχική αποσυμπίεση. Είπαμε γράφω και για μένα, άν με διαβάζετε ταΐζω λίγο και τον μικρό επίδοξο συγγραφέα μέσα μου, δεν το κρύβω..    Λοιπόν κουμπώνω και μια play list με στοουνιές και φύγαμε για όπου μας βγάλει, προορισμός δεν υπάρχει μόνο κάποια άτυπα checkpoints που στοχεύω να πιάσω, χαλαρά.. Πιάνω κάποια βασικά, γιατί μετά θα ανοιχτούμε, όσο προλάβουμε, γενικώς να έχετε υπόψην ότι το Καφέ Βαν Ντάικ, αυτή εδώ η στήλη που λένε και στα βόρεια, είναι μια μαύρη τρύπα του χωροχρόνου, όταν μπαίνεις σε ρουφάει η ανάγνωση, άν αντέξεις και δεν πατήσεις το eject. Αρκετά με τις graphic novel περιγραφές και τα space odyssey σκηνικά και πάμε!    Έχουμε αυτές τις ημέρες μια πολύ ιδιαίτερη συγκυρία, συναντιούνται γεγονότα, ποδοσφαιρικά μιλώντας, όπως ήταν το ξόρκισμα της περσινής εικόνας στις αναμετρήσεις με τον ΠΑΟΚ, όπου η ομάδα έδειξε χαρακτήρα και έβγαλε όμορφο ποδόσφαιρο, δημιουργικό, σε μεγάλα διαστήματ

 Ο Παναθηναϊκός είναι καλύτερος σε σχέση με πέρυσι. Και μάλιστα πολύ. Μπορεί οι απώλειες βαθμών στην έδρα του στα ντέρμπι με τους δικέφαλους να προβλημάτισαν, ειδικά η εικόνα με την ΑΕΚ, αλλά με ένα διπλό σε ντέρμπι ρεφάρει σε έναν βαθμό αυτές τις απώλειες.  Η ομάδα έχει δύο ενδεκάδες που μπορούν και οι δύο να ρίξουν 4-5 γκολ σε ομάδες της δεύτερης ταχύτητας του ελληνικού πρωταθλήματος. Ο έλεγχος στην μεσαία γραμμή που ψάχνεις να βρείς τον χειρότερο ανάμεσα σε Perez και Arão, Cerin και Vilhena, Bernard και Djuricic είναι ίσως το πιο σημαντικό όπλο που έχει η φετινή έκδοση του Παναθηναϊκού. Απέναντι στους μικρούς δεν θα βρει εύκολα πρόβλημα ακόμα και σε μια μέτρια μέρα.  Σήμερα ο Παναθηναϊκός δεν έβγαλε μάτια αλλά ήταν σοβαρός και με πλάνο που αποδίδει απέναντι σε έναν τολμηρό Ατρόμητο που δεν ήθελε να κλειστεί προκειμένου να γίνει απειλητικός.  Με το καλημέρα οι δύο Σέρβοι συνεργάστηκαν και άνοιξε το σκορ για τους πράσινους με αποτέλεσμα να φύγει το πρώτο άγχος. Ένα εξαιρετικό τελείωμα

Είχαμε πει ότι το γεγονός ότι σε διάστημα ενός μήνα ο Παναθηναϊκός θα κληθεί να αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό 3 φορές(έρχεται τέλος Οκτωβρίου το ντέρμπυ στο ΣΕΦ για το ελληνικό πρωτάθλημα) στο ξεκίνημα της χρονιάς ήταν δίκοπο μαχαίρι. Αν οι πράσινοι έπαιρναν κάποιο παιχνίδι δεν θα ήταν καθοριστικής σημασίας, αλλά θα ήταν σίγουρα μία statement νίκη ότι είμαστε εδώ και αυτά που ξέρατε 2 χρόνια ξεχάστε τα. Αντίθετα , με το 0/2 μέχρι τώρα η ομάδα μπορεί να οδηγηθεί σε εσωστρέφεια. Όχι απαραίτητα κακό όμως αν διαχειριστεί σωστά. Σαφώς στο χθεσινό πολύ όμορφο παιχνίδι η ομάδα παρουσιάστηκε αισθητά βελτιωμένη και δεν γίναμε ξανά θεατές ενός μπασκετικού μονόλογου όπως στο Super Cup.Παρόλο αυτά , και πάλι έγιναν πολλά λάθη και πάλι ο Ολυμπιακός βρήκε τις λύσεις για να πάρει άλλη μία νίκη και να έχει πετύχει στα τελευταία 19 μεταξύ μας παιχνίδια το εκκωφαντικό 18-1. Επιθετικά, βγήκαν φάσεις και κάποιες συνεργασίες (15 assists), τα σουτ σε αντίθεση με το super cup μπήκαν(16/32 2ποντα και 10/24 τρίπ

 Κακή εμφάνιση σήμερα στο Ισραήλ για τον Παναθηναϊκό που όμως κράτησε τον βαθμό της ισοπαλίας που του δίνει την πρώτη θέση στον όμιλο πριν τις διπλές αναμετρήσεις με τους Γάλλους. Το τριφύλλι είχε πολύ συντηρητική προσέγγιση στον αγώνα φοβούμενη να πάρει ρίσκα αλλά χωρίς ταυτόχρονα να ελέγχει το παιχνίδι και να κάνει το κλασικό παιχνίδι υπομονής που κάνει όταν δεν είναι καλά. Η κάκιστη εικόνα του Juankar ίσως να προβλημάτισε τον Σέρβο προπονητή και να συνέβαλε στον να μην ανεβάσει μέτρα στο γήπεδο η ομάδα. Παράλληλα το γεγονός ότι τα στόπερ της Χάιφα κατάπιαν των Ιωαννίδη έκανε αδύνατο στην ελληνική ομάδα να ανέβει "βίαια" στο επιθετικό τρίτο καθώς ο επιθετικός των πράσινων δεν κατάφερε ποτέ να κρατήσει μπάλες και να τις σπάσει στους αντιπάλους για να σπάσει την πίεση.  Αυτοί οι δύο παίκτες ήταν και οι χειρότεροι του Παναθηναϊκού. Επίσης κακοί ήταν και ο Cerin με τον Vilhena με την διαφορά ότι ο δεύτερος έδειξε βελτίωση στο δεύτερο ημίχρονο. Η Χάιφα έλεγξε το κέντρο και προσπ

Τ α νεύρα επιστρέφουν και η κριτική μπορεί να μην είναι 100% νηφάλια. Ακόμα δύο χαμένοι βαθμοί στην Λεωφόρο για τους πράσινους. Ακόμα δύο χαμένοι βαθμοί που "δεν επιτρέπεται" να χάσεις, στο σύνολο 5. Βαθμοί που καλύπτονται μόνο με νίκες σε Καραϊσκάκης, Τούμπα και Opap Arena. Αποστολή δύσκολη αλλά όχι ακατόρθωτη ειδικά με εμφανίσεις σαν την σημερινή. Τ ι πήγε λάθος όμως σήμερα; Η αμυντική μετάβαση. Αυτή είναι η εύκολη απάντηση. Η μεσοεπιθετική ποιότητα του ΠΑΟΚ είναι μια ακόμα εύστοχη απάντηση. Η έλλειψη μεσοεπιθετικής ποιότητας του Παναθηναϊκού είναι μια ακόμα απάντηση με λογική. Ένα αμυντικό δίδυμο που δεν δένει καλά καθώς ο Jevdaj είναι δεξί στόπερ όπως και ο Schenkeveld. Δυστυχώς η αρχοντική εμφάνιση του αρχηγού απέναντι στην Villarreal δεν είχε συνέχεια με τον ίδιο αυτήν την στιγμή (χωρίς τον Magnusson) να μοιάζει αδύναμος κρίκος και να πρέπει να βελτιωθεί. Ε πιπλέον ο Mladenovic ενώ είναι πιο επικίνδυνος για τον αντίπαλο δεν έχει δείξει ότι εμπνέει αμυντική ασφάλει

Γεια σας κι από μένα, τον Desperado!    Ό,τι κι αν δείτε γραμμένο ζητώ λίγο επιείκεια, γιατί σας γράφω από tablet. Σκοπός μου είναι να μοιράζομαι μαζί σας κάποιες οπτικές γωνίες και σκέψεις, σκόρπιες πού και πού, γιατί πρωτίστως είναι καταπραϋντικό . Ζούμε δύσκολες εποχές που η λογική βάλλεται από παντού κι έτσι λοιπόν κι εγώ «βασανίζομαι». Είχα σκοπό να γράψω αργότερα με καλύτερο setting, αλλά γράφω τώρα και σήμερα, γιατί βρίσκω το timing πολύ ταιριαστό και θα εξηγηθώ στην πορεία, ξαναλέω θα λέω ότι σκέφτομαι, όπως μου ´ρχεται, δεν σκοπεύω να «αμπαλάρω» τίποτα, γιατί αυτό θα «κόψει» από την ουσία, εδώ είμαστε για την αλήθεια μας… Μπαίνω στο ψητό.    Πέρσι πριν το ματς με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, στα play-off, ήταν η πρώτη φορά που η ομάδα του coach με «κέρδισε» τόσο πολύ που είπα «δεν με νοιάζει τί θα κάνουμε, δεν ανησυχώ, αργά η γρήγορα θα τους τα δείξουμε», έχοντας ένα στριμωγμένο rotation και την φθορά μιας χρονιάς. Και πράγματι η ομάδα στάθηκε πολύ καλά και παλικαρίσια, πήρε νίκη στο