Άλλη μια ξεκούραστη και εμβληματική νίκη των πράσινων στο φετινό πρωτάθλημα. Άλλη μια φορά που τις μικρότερες ομάδες ο Παναθηναϊκός τις τρομάζει. Άλλη μια φορά που ο αντίπαλος αποδέχεται την ήττα από το ημίχρονο και κοιτάει να αποτρέψει τον διασυρμό. Με αυτή την λογική οι μικρές ομάδες πρέπει να αντιμετωπίζουν τον Παναθηναϊκό, να είμαστε χαλαροί και ήρεμοι μην τους νευριάσουμε και μας ταπεινώσουν. Αυτή την λογική ακολουθούσαν όλες οι ομάδες που περνάνε το πρωτάθλημα στην Ελλάδα στο παρελθόν.
Ο Πανσερραϊκός είναι μια καλή ομάδα και όσο περίεργο και αν ακούγεται το έδειξε αυτό και στην Λεωφόρο. Έχει έναν καλό προπονητή και καλές ιδέες. Ο Παναθηναϊκός είχε την τύχη και την ευλογία να ανοίξει το σκορ πριν την συμπλήρωση του πρώτου λεπτού και μάλιστα πριν το δεκάλεπτο να πάρει προβάδισμα ασφαλείας. Ο Sporar έκανε μια πολύ καλή εμφάνιση με δύο γκολ, κερδισμένο πέναλτι, κερδισμένη αποβολή και μια ασίστ. Αλλά ο καλύτερος παίκτης ήταν ο Αργεντινός εξτρέμ που ήρθε την πρώτη χρονιά του Jovanovic. Ο Palacios ήταν μόνιμη πηγή κινδύνου για τον αντίπαλο και μόνιμη βοήθεια στην ανασταλτική λειτουργία της ομάδας.
Ο Verbic ήταν άτυχος με τα δύο δοκάρια του γιατί είχε θετική παρουσία όσο έπαιξε αλλά δεν μετουσιώθηκε σε γκολ. Ο Bernard ξεχωρίζει ποιοτικά σαν την μύγα μες στο γάλα απέναντι σε αντιπάλους όπως οι Σέρρες. Ο Vilhena το λίγο που έπαιξε δεν έδωσε τα στοιχεία που έδωσε στην ομάδα ο Cerin όταν αγωνίστηκε. Πραγματικά σπουδαίο ταλέντο και πολύ συμπαθητική φυσιογνωμία που στα χέρια του Σέρβου προπονητή αλλάζει επίπεδο. Ο Ruben Perez με μια μπαλιά ξεκλειδώσε ένα πολύ επικίνδυνο ματς και αυτό έχει μεγάλη αξία ακόμα και αν δεν έκανε τίποτα στον αγώνα, όμως γενικά ήταν θετικός και στο υπόλοιπο του αγώνα.
Στα αρνητικά του αγώνα. Μετά το 2-0 η ομάδα έχασε για είκοσι λεπτά τον έλεγχο του αγώνα με αποτέλεσμα οι αντίπαλοι να πατήσουν περιοχή και να δημιουργήσουν φάσεις. Μάλιστα αν είχαν καλύτερες επιλογές θα μπορούσαν να είχαν μειώσει οι νεοφώτιστοι. Πάντως το χειρότερο είναι σίγουρα η διαμάχη μπροστά σε τόσο κόσμο της ομάδας για κάτι τόσο ανούσιο με το σκορ στο 3-0 των Arão και Mladenovic. Ο προπονητής πολύ σωστά άφησε και τους δύο εκτός συνέχειας για παραδειγματισμό και τώρα πρέπει το θέμα να λυθεί εσωτερικά.
Η ομάδα έχει την ευλογία να κάνει πειράματα μέσα στους αγώνες με το ματς να έχει κλειδωθεί από το ημίχρονο. Έχει την ευλογία να νικάει με 4 και 5 γκολ κάνοντας εκτενές rotation. Είναι σαφέστατη η αναβάθμιση του Παναθηναϊκού από πέρυσι. Και προσωπικά η άποψη μου είναι ότι μια ομάδα πρέπει να συγκρίνεται με τον εαυτό της κάθε χρόνο. Η άμυνα ίσως θέλει δουλειά αλλά η αλήθεια είναι ότι το βασικό δίδυμο στα στόπερ δεν το είδαμε αρκετά. Με τους Magnusson και Palmer Brown εκτός ο Παναθηναϊκός από το πουθενά κατέληξε να έχει θέμα πίσω.
Επόμενη στάση είναι η Λαμία. Μια ακόμα καλή ομάδα και επικίνδυνη επιθετικά. Με ένα γήπεδο που ξυπνάει εφιάλτες (4 τραυματισμοί σε ένα ματς) ο Παναθηναϊκός καλείται να περάσει νικηφόρα και να περιμένει τα ντέρμπι για πιθανές απώλειες των αντιπάλων.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου