Ιβάν εσύ φταίς για όλα

 

Ο μεγαλύτερος εχθρός στην ιστορία του τριφυλλιού αναλαμβάνει την διοίκηση της ΠΑΕ. Εν έτη 2013 ο Ιωάννης Αλαφούζος παίρνει την ομάδα από την οικογένεια Βαρδινογιάννη με σκοπό να αποτελειώσει την ομάδα που πριν το ποδόσφαιρο γίνει επαγγελματικό είχε τερματίσει το άθλημα στην χώρα. Ο λόγος της εκδίκησης, το γεγονός ότι ο κόσμος σήκωσε ανάστημα στους ολιγάρχες και στο καπιταλιστικό σύστημα της σάπιας χώρας.
Η διαδρομή του καραφλού στην απαξίωση της ομάδας γνωστή από παλιά. Διαίρει και βασίλευε.
Ένα κύπελλο στον δεύτερο χρόνο για να κερδίσει φίλους και συμμάχους στο ταξίδι προς την διάλυση. Στην ουσία ο Παναθηναϊκός όλα αυτά τα χρόνια δεν είχε ΠΟΤΕ το budget για να σηκώσει πρωτάθλημα. Για φέτος θα αναφερθούμε αργότερα.
Επόμενη στάση, ευρωπαϊκή απαξίωση. Από αποκλεισμό σε αποκλεισμό. Μηδέν συμμετοχές στην Ευρώπη μετά τον Γενάρη υπό την ηγεσία του. Επιστέγασμα της καταστροφής το ban της ομάδας από συμμετοχή στην Ευρώπη για 3 χρόνια.
Εγχώρια για γέλια, κανένας δεν σε παίρνει στα σοβαρά, ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ σε παίρνανε για πλάκα και έτσι για κερασάκι ρίχνεις την ομάδα στην Β Εθνική και τραβάς την πρίζα. Κάπου εκεί αρχίζει μια Χ προσπάθεια να συμμαζέψει το χάος ένας παλιός παίκτης της ομάδας. Απόλυση χωρίς λόγο. Μετά Πογιάτος και μετά Λάζλο Μπόλονι.
Εν έτη 2021 και δεν υπάρχει πουθενά ενεργός Παναθηναϊκός στο ποδόσφαιρο αποστολή εξετελέστη. Το πλάνο 8 ετών αποδίδει καρπούς και ο Άρης είναι μπροστά στην ευκαιρία της ιστορίας του να καθιερωθεί ως μεγαλύτερη ομάδα από τον ΠΑΟ.
Και εκεί έγινε το μεγαλύτερο λάθος της θητείας σου. Ο Παναθηναϊκός δυστυχώς μετά τον Μπόλονι δεν μπορεί να συνεχίσει δίχως προπονητή. Επόμενος αναλώσιμος Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Η αρχή καλή αλλά με μερικές νότες προβληματισμού. Η ομάδα κάνει 10 ήττες ναι μεν αλλά δυστυχώς φαίνονται στοιχεία ορθολογικού ποδοσφαίρου. Στον δεύτερο μισό ο Παναθηναϊκός είναι η καλύτερη ομάδα της χώρας και το χειρότερο έρχεται στο τελευταίο ματς της χρονιάς. Η ομάδα παίρνει το κύπελλο και ο κόσμος πανηγυρίζει ενωμένος. Η μόνη λύση τώρα είναι να μην φτιάξεις το καλοκαίρι ρόστερ που να μπορεί να κάνει πρωταθλητισμό. Από το πουθενά αυτός ο τρελός ο Σέρβος κάνει το 12/13 και ο Παναθηναϊκός γίνεται φαβορί με το 4ο ρόστερ της χώρας. Αλλά φαίνεται να ξεμένουν από δυνάμεις και να χρειάζονται ποιοτική και ποσοτική πρόσθεση τον Γενάρη. Αυτό όμως δεν περνάει ευτυχώς από τα χέρια του Σέρβου αλλά από τα δικά σου. Αποστολή εξετελέστη. Ο Παναθηναϊκός χάνει έδαφος αφού δεν ενισχύθηκε και τρώει και σφαγές από διαιτητές και σκάνδαλα όπως το COVID game.
Πρωτάθλημα η ΑΕΚ. Ουφ. Τώρα όμως αρχίζουν τα δύσκολα. Ο κόσμος που τόσα χρόνια έδιωχνες τώρα είναι εδώ και διψασμένος. Μοιάζει το ΟΑΚΑ να θυμίζει πάρτι σε γκαρσονιέρα Σάββατο της αποκριάς στην Πάτρα. Όλοι εκεί για την Πανάθα. Το τριφύλλι άνθισε ξανά εξαιτίας του προπονητή.
Αλλά ο πολυμήχανος Ιωάννης βρίσκει τον τρόπο. Αργεί στις μεταγραφές, δεν παίζει το ωραίο ποδόσφαιρο του Αλμέιδα, έχασε ένα πρωτάθλημα στο οποίο κανονικά δεν έπρεπε να είναι καν διεκδικητής και πρόσληψη Παπαδημητρίου έδωσαν το πάτημα ώστε 26 Δεκεμβρίου του 2023 ο Παναθηναϊκός κόσμος να πεθάνει και ο Ιωάννης Αλαφούζος να αναγεννηθεί. Μετά τα καρναβάλια ήρθαν νωρίς με Τεριμ και Αλόνσο να κάθονται στον πάγκο της ομάδας. Ο κόσμος έφυγε και δεν κατάλαβε ποτέ γιατί και ποιός τον είχε φέρει πίσω.

Ιβάν Γιοβάνοβιτς σε ευχαριστούμε που μας έδειξες που θα μπορούσαμε να είμαστε αν δεν ήταν αυτός. Αλλά ταυτόχρονα φταις που ξανά πιστέψαμε γιατί αυτός δεν φεύγει.

Η μόνη ελπίδα ότι κανείς δεν ζει για πάντα. Αλλά το μετά όσο περνάει από τα χέρια αυτού του τύπου είναι επικίνδυνο.