Ο Παναθηναϊκός συνεχίζει στην Ευρώπη κόντρα σε όλες τις κληρώσεις. Κόντρα σε όλες τις αντιποδοσφαιρικές αποφάσεις που πήρε η ΠΑΕ την τελευταία δεκαετία. Ο κόσμος ανταποκρίθηκε στο μεγάλο κάλεσμα, ήταν εκεί, γέμισε το ΟΑΚΑ και έδειξε στους νέους ποδοσφαιριστές της ομάδας την δυναμική του πράσινου λαού.
Ο Παναθηναϊκός πάνω από όλα εξασφάλισε την ηρεμία του και την ευρωπαϊκή του συνέχεια. Έχει την ευκαιρία να κάνει μια καλή πορεία (καμία ελληνική ομάδα που έχει αγωνιστεί στο Conference League δεν έχει τερματίσει κάτω από τους 8) να εξασφαλίσει αρκετούς βαθμούς και να μπει σιγά σιγά στους ισχυρούς στις επόμενες κληρώσεις και έτσι να εξασφαλίζει εύκολα την ευρωπαϊκή του συμμετοχή και τα επόμενα χρόνια.
Επιπλέον, παίκτες όπως ο Φώτης, ο Cerin, ο Βαγιαννίδης, ο Teté και ο Pellistri θα έχουν το κίνητρο και την θέληση να βγάλουν τον καλύτερο τους εαυτό καθώς θα ξέρουν ότι με μια λογική πορεία θα μπορούν να φτάσουν μακριά και να ακουστούν τα ονόματά τους.
Στα αγωνιστικά τώρα. Η εικόνα της ομάδας στο πρώτο ημίχρονο ήταν κακή. Όπως ήταν και στους αγώνες του ελληνικού πρωταθλήματος. Μια ομάδα κομμένη στα δύο με την μπάλα να μην περνάει ούτε με αίτηση από τον άξονα. Γύρω γύρω η μπάλα στην αμυντική γραμμή και από εκεί με μεγάλη ψάχνουμε τον Φώτη. Ο Μπακασέτας αντί να έρχεται κεντρικά να πάρει την μπάλα να κάνει κινήσεις σαν κρυφό φορ στην πλάτη της άμυνας χωρίς όμως να έχει την ταχύτητα για να το κάνει πετυχημένα και γενικά η λειτουργία της ομάδας στο πρώτο ημίχρονο ήταν εκνευρίστηκα κακή. Ο γίγαντας Dragowski κράτησε το 0 στο ανόητο πέναλτι του Mladenovic και ήταν όπου αλλού χρειάστηκε ώστε το σκορ στην ανάπαυλα να γράφει 0-0.
Η σκέψη που μου πέρασε στο μυαλό στο ημίχρονο ήταν η ίδια με την Μασσαλία, δεν γίνεται να κάνουμε χειρότερο ημίχρονο από αυτό που κάναμε και αφού είμαστε μέσα στην υπόθεση πρόκριση ποτέ δεν ξέρεις τι θα συμβεί.
Ο προπονητής κάνει τις τρείς αλλαγές που αλλάζουν το παιχνίδι. Βγάζει τον Cerin που δεν έχει βοηθήσει στην ανάπτυξη της ομάδας και βάζει έναν elite αμυντικό χαφ ώστε να θωρακίσει τον έλεγχο του κέντρου. Βγάζει τον Μπακασέτα και βάζει στην θέση του τον Teté και στα εξτρέμ περνάει ο Mancini δίνοντας έτσι ταχύτητα, agility και 1v1 στις θέσεις πίσω από τον Φώτη. Και αφήνει εκτός τον κακό σήμερα Κώτσιρα για να μπει ο γρήγορος Βαγιαννίδης.
Ο Παναθηναϊκός έτσι κατάφερε τα εξής οι 4 μεσοεπιθετικοί του να μπορούν να λειτουργήσουν μόνοι τους να δημιουργήσουν ρήγματα και να τρέξουν το γήπεδο ενώ πίσω ταυτόχρονα να υπάρχει κάλυψη. Χοντρικά, οι αμυντικοί αμύνονται και οι επιθετικοί επιτίθονται. Από το 2010 το τριφύλλι είχε παίκτες με την ποιότητα να το κάνουν αυτό.
Ο Pellistri άνοιξε τον δρόμο έβαλε φωτιά στο ΟΑΚΑ και ανάγκασε την Lens να πατήσει το panic button. Στα λεπτά που ακολούθησαν οι πράσινοι θα μπορούσαν να είχαν βρει και άλλο γκολ αλλά δεν εκμεταλλεύτηκαν το momentum.
Όσο η ώρα πέρναγε η γαλλική ομάδα ανέβαινε όλο και πιο μαζικά στο γήπεδο πιέζοντας την εστία του Πολωνού δράκου μέχρι που με μια σωστή αντεπίθεση ο Βραζιλιάνος μάγος έστειλε 60.000 θεατές στην οροφή του ξηλωμένου Καλατράβα. Από εκεί και μετά τα συναισθήματα δεν περιγράφονται τεράστια χαμένη ευκαιρία του Φώτη, απομάκρυνση στην γραμμή του Maksimovic, αποκρούσεις του Drago, τα είχε όλα μέχρι να ακουστεί το σφύριγμα της λήξης και ο Παναθηναϊκός να δώσει ραντεβού στην κλήρωση της διοργάνωσης.
Η ομάδα θέλει δουλειά και μεταγραφές, η μπάλα πρέπει να περάσει παραπάνω από τον άξονα αλλά οι παίκτες ήταν σοβαροί και έδωσαν ένα (προσωρινό;) τέλος στη εσωστρέφεια.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου