Ήρθε λοιπόν αυτή η στιγμή που πρέπει να πούμε αντίο σε ένα σπουδαίο προπονητή και έναν τρομερό άνθρωπο. Ήλπιζα αυτή η στιγμή να μην έρθει ποτέ. Λάθος, ήλπιζα αυτή η στιγμή να έρθει μετά από χρόνια και με άλλους όρους. Να ήταν μια αλλαγή σκυτάλης μετά από επιτυχημένες χρονιές, τίτλους και πορείες. Όλα αυτά ήρθε μια στιγμή για να πεταχτούν στα σκουπίδια.
2,5 χρόνια σκληρής δουλειάς με ελάχιστα όπλα έφτασε στο τέλος. Ο μεγαλομέτοχος επέλεξε να ακούσει μόνο τον εαυτό του και όσους τον περιτριγυρίζουν χωρίς απαραίτητα να αγαπάνε τον σύλλογο. Η απομάκρυνση του Ιβάν είναι ένα λάθος και μια ακόμα μαύρη κηλίδα στην ιστορία του συλλόγου.
Ευχαριστούμε τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς που πήρε έναν διαλυμένο Παναθηναϊκό με τον κόσμο να του έχει γυρίσει την πλάτη και παραδίδει έναν Παναθηναϊκό με 2 sold out στο ΟΑΚΑ, μόνιμα γεμάτο το Απόστολος Νικολαΐδης, 1 κύπελλο και επιστροφή σε ευρωπαϊκούς ομίλους.
Πλέον το τριφύλλι μπήκε στην εποχή Fatih Terim. Ήρθε ένας άκρως επικοινωνιακός προπονητής που μιλάει συνεχώς για πρωτάθλημα και βάση αυτού θα κριθεί.
Στον πρώτο αγώνα του ως προπονητής του τριφυλλιού είδαμε τους πράσινους να παίζουν πιο κάθετα διατηρώντας την κατοχή της μπάλας. Παίζοντας κάθετα προσπαθούσε να δημιουργήσει χώρους αυτός που παραλάμβανε την πάσα. Η διαφορά με τον Ιβάν ήταν ότι ο Παναθηναϊκός μετέφερε την μπάλα με ασφάλεια μέχρι να δημιουργηθούν τρύπες στην άμυνα. Δύο διαφορετικές προσεγγίσεις με τα θετικά και τα αρνητικά η κάθε μία. Σε έναν αγώνα με την χειρότερη ομάδα του πρωταθλήματος είναι λογικό ένα πιο άμεσο παιχνίδι με απαιτούμενο την ποιοτική υπεροχή απέναντι στον αντίπαλο να δημιουργήσει φάσεις και να βρεθούν τα τέρματα για να νικήσεις τον αγώνα. Το ζητούμενο όμως είναι η διάρκεια και το πώς θα βγει αυτό το είδος παιχνιδιού στα ντέρμπι, εδώ θα είμαστε να τα δούμε όλα αυτά.
Ο Παναθηναϊκός πλέον έχει την πίεση πάνω του πήρε ένα ρίσκο χωρίς ιδιαίτερο λόγο και τώρα καλείται να ζήσει με αυτό. Η ομάδα μετά το 2-0 δεν άρεσε πάντως, δέχθηκε φάσεις και είχε μπει σε γενικότερη διαδικασία συντήρησης. Ας ελπίσουμε αυτό να είναι θέμα έλλειψης όρεξης και διαχείρισης ενός δύσκολου προγράμματος γιατί σε κάθε άλλη περίπτωση θα αντιμετωπίσουμε σοβαρά προβλήματα.
Μια νέα εποχή λοιπόν ξεκινάει με τον Παναθηναϊκό να αφήνει πίσω του την ταπεινότητα και να στρέφεται στις επικοινωνιακές φανφάρες. Μπορεί να βγει σε καλό μπορεί και όχι.
Προσωπικά στεναχωρήθηκα πολύ που έφυγε ο Ιβάν αλλά ο εχθρός δεν είναι ο Terim αλλά ο Αλαφούζος. Στήριξη στο ποδοσφαιρικό για να πάρουμε το πρωτάθλημα που έχει εξελιχθεί σε κατάρα.
Όσο βέβαια ο Αλαφούζος είναι στο τιμόνι της ομάδας κάνεις δεν μπορεί να είναι αισιόδοξος καθώς έχει 1000+1 τρόπους να αποτύχει και να απογοητεύσει τον κόσμο της ομάδας. Αν αλλοιώθηκε όντως το DNA του Παναθηναϊκού τότε αυτός το αλλοίωσε. Το να φύγει πρέπει να είναι ο κύριος και μόνιμος στόχος.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου