Όσο δεν πείθει ο προπονητής η εσωστρέφεια θα μεγαλώνει

Εικόνα
 Σήμερα η ομάδα απέναντι στον τελευταίο Πανσερραϊκό εμφανίστηκε βελτιωμένη επιθετικά και το ίδιο προβληματική αμυντικά. Βέβαια η επιθετική βελτίωση δεν είναι απαραίτητο ότι επρόκειτο για δουλειά της ομάδας στις προπονήσεις και αποτύπωση της φιλοσοφίας του Diego Alonso. Η αλήθεια είναι ότι το ποιοτικό χάσμα μεταξύ των παικτών είναι ικανό να δημιουργήσει την θετική εικόνα που είχανε σήμερα μπροστά οι πράσινοι. Βέβαια η αλήθεια είναι πως τα θέματα που είχε η ομάδα πίσω δεν γίνεται να μην προκαλέσουν αντικείμενο συζήτησης και κριτικής.  Ο Πανσερραϊκός διεκδίκησε τον άγονα στα ίσια και μάλιστα πέτυχε γκολ και συνέχισε να απειλεί για την ανατροπή. Ο Ουρουγουανός προπονητής φαίνεται ότι ξέρει ή να παίζει πούλμαν, 6 παίκτες πίσω και όταν έχουμε την μπάλα γεμίζουμε κατευθείαν για να μην ρισκάρουμε λάθη στην μεσοαμυντική γραμμή ή όλοι μπροστά και ας μας χτυπάνε διαρκώς στις αντεπιθέσεις.  Ο προπονητής πήρε τους 3 βαθμούς αλλά πάλι δεν έπεισε. Προσωπικά θα προτιμούσα να πετάξει βαθμούς ο Παναθηνα

Όπου παίζεις μαζί σου ΠΑΟ

 


Η εκδρομή στο Ρεν με το τριφύλλι δεν στέφθηκε με επιτυχία με την ομάδα να πετάει στα σκουπίδια την τεράστια ευκαιρία που η ίδια δημιούργησε.

Όταν κανόνισα την εκδρομή στην Γαλλία αντιμετώπιζα στο μυαλό την Ρεν ως την πιο δυνατή ομάδα του ομίλου παρά την παρουσία της πανίσχυρης Βιγιαρεάλ. Η Ρεν είναι μια γαλλική ομάδα με ταχύτητα και physical game που δεν ταιριάζει καθόλου στους πράσινους.

Η εικόνα της ομάδας μας στην Λεωφόρο μου έδωσε την δύναμη και την ελπίδα ότι την έχουμε και σταθήκαμε άτυχοι στην Αθήνα. Στην Γαλλία μια από τα ίδια, η ομάδα δέχεται πάλι γκολ από παιδικά λάθη που της κόβουν την ορμή και της ρίχνουν την ψυχολογία. 

Μια εκδρομή που ξεκίνησε με δυσκολίες (ακύρωση του τρένου για το Ρεν 8 ώρες πριν το ματς) αλλά συνεχίστηκε με ελπίδα και προσμονή (όταν επιτέλους φτάσαμε στην πόλη και την κάναμε πράσινη) έφτασε στο τέλος με στεναχώρια και ταλαιπωρία (καθυστέρηση τρένου 40 λεπτά στην παγωνιά).

Έτσι ήταν και η ομάδα, ένας αγώνας που ξεκίνησε με δυσκολίες (το γκολ από το λάθος του Brignoli) αλλά συνεχίστηκε με ελπίδα και προσμονή (το γκολ και την αποβολή) έφτασε στο τέλος με στεναχώρια και ταλαιπωρία (τα τελευταία λεπτά ενός αγώνα που είχε χαθεί ενώ έπαιζες με παίκτη παραπάνω).

Ο Παναθηναϊκός είναι μεγάλη ομάδα αλλά το αγωνιστικό της τμήμα είναι ακόμα μικρό. Τώρα μεγαλώνει, τώρα βγαίνει σε ευρωπαϊκό όμιλο, τώρα μαθαίνει. Θα βιώσει δύσκολες στιγμές όπως σήμερα στην Βρετάνη αλλά θα βιώσει και ιστορικές βραδιές όπως στην ίδια χώρα αλλά νοτιότερα στην Μασσαλία. Το βασικό είναι να είσαι εκεί. Να ξανά ανέβεις εκεί που ήσουν. 

Ο αγώνας σήμερα χάθηκε τσάμπα. Ο Παναθηναϊκός στα 180' απέναντι στους Γάλλους στα δύο ματς ήταν καλύτερος, όμως οι αργές επιστροφές σε συνδυασμό με τα ατομικά λάθη είναι αρκετά απέναντι σε έναν τέτοιο αντίπαλο να κοστίσουν 6 βαθμούς. Η επιμονή στην χρησιμοποίηση του Vilhena ήταν ένα λάθος του προπονητή αλλά η αλήθεια είναι ότι η λύση ήταν δύσκολη. Δεν ήταν ο Djuricic που έλειπε από τον αγώνα αλλά ένας παίκτης που δεν υπάρχει στο ρόστερ. Ένας παίκτης σαν τον Zeca αν ήταν νεότερος ένα 8αρι με στοιχεία και ball wining αλλά ταυτόχρονα και box to box. Δυστυχώς οι θέσεις στα χαφ έχουν κλείσει για περαιτέρω ενίσχυση και αυτό το κενό πρέπει να καλυφθεί με ένα στόπερ επιπέδου, με εμπειρία και ταχυδύναμη. Είναι δύσκολα όμως αυτά τον Γενάρη. Για αρχή πρέπει να μπει ο Aitor στην εξίσωση της ομάδας ώστε η ομάδα να ψάχνει ένα και όχι δύο εξτρέμ. 

Καταληκτικά, για αυτό είναι η Ευρώπη για να την ταξιδεύουμε και να νιώθουμε περήφανοι για το τριφύλλι σε κάθε γωνιά της ηπείρου αυτής. Η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μια μέρα και η ομάδα φαίνεται να είναι στις σωστές ράγες. Η ατέλειωτη στήριξη και η αγνή και καλοπροαίρετη κριτική θα βοηθήσουν την ομάδα να επιστρέψει για τα καλά.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Υπάρχει αύριο στον ΠΑΟ;

Τέλος ο Τεριμ, αναλαμβάνει ο Κόντης!

Αλαφούζο χάρηκες;