Όσο δεν πείθει ο προπονητής η εσωστρέφεια θα μεγαλώνει

Εικόνα
 Σήμερα η ομάδα απέναντι στον τελευταίο Πανσερραϊκό εμφανίστηκε βελτιωμένη επιθετικά και το ίδιο προβληματική αμυντικά. Βέβαια η επιθετική βελτίωση δεν είναι απαραίτητο ότι επρόκειτο για δουλειά της ομάδας στις προπονήσεις και αποτύπωση της φιλοσοφίας του Diego Alonso. Η αλήθεια είναι ότι το ποιοτικό χάσμα μεταξύ των παικτών είναι ικανό να δημιουργήσει την θετική εικόνα που είχανε σήμερα μπροστά οι πράσινοι. Βέβαια η αλήθεια είναι πως τα θέματα που είχε η ομάδα πίσω δεν γίνεται να μην προκαλέσουν αντικείμενο συζήτησης και κριτικής.  Ο Πανσερραϊκός διεκδίκησε τον άγονα στα ίσια και μάλιστα πέτυχε γκολ και συνέχισε να απειλεί για την ανατροπή. Ο Ουρουγουανός προπονητής φαίνεται ότι ξέρει ή να παίζει πούλμαν, 6 παίκτες πίσω και όταν έχουμε την μπάλα γεμίζουμε κατευθείαν για να μην ρισκάρουμε λάθη στην μεσοαμυντική γραμμή ή όλοι μπροστά και ας μας χτυπάνε διαρκώς στις αντεπιθέσεις.  Ο προπονητής πήρε τους 3 βαθμούς αλλά πάλι δεν έπεισε. Προσωπικά θα προτιμούσα να πετάξει βαθμούς ο Παναθηνα

Έχουμε τελικό την Πέμπτη ☘️




   Γεια σας κι από Desperado! Έτοιμοι; Φύγαμε! Buckle up! Καλώς ήρθατε στον φανταστικό χώρο του Καφέ Βαν Ντάικ, είσαστε όλοι ευπρόσδεκτοι! Εδώ να πω ότι όποιος θέλει μπορεί να διαβάσει τα παλαιότερα φύλλα εδώ στο blog, οφείλω όμως να τονίσω πώς αν και δείχνουν χαοτικές οι πληροφορίες, έχουν ένα συνεχές στον ειρμό οπότε υπάρχει περίπτωση να αναφερθώ σε παλαιότερα τεύχη… (γέλια)

Πάμε.

   Το #ΣΓΟΙ και το #GreenGrit καλά κρατούν και κάνουν ηχηρή την παρουσία τους σε κάθε αγωνιστική, τα γκολ πέφτουν… βροχή και πλέον (για δεύτερη φορά) οι στραβές ή οι «στραβές» δεν ανακόπτουν την ομάδα από το στόχο της. Όπως στα Γιάννενα έτσι και στην Λαμία η ομάδα καθάρισε και τον «διατητή»…

   Έχει πλάκα, γιατί λέγαμε ότι λείπει ένα ελάχιστο στην τελευταία και προτελευταία ενέργεια να κουμπώσει η φάση και να μπει το γκολ και καπάκι έγινε η πεντάρα με τις Σέρρες που έμπαιναν τα γκολ μόνα τους. Το 4ο είναι μεγάλο γκολ (του Τσέριν) που δουλεύεται φέτος από την αρχή των φιλικών με «σπόντα» με πλάτη τότε του Βέρμπιτς, τώρα του Σπόραρ.

Προχωράμε λοιπόν το συλλογισμό μας, ναι η ομάδα δεν ήταν καλή, αλλά γιατί;

   Πάμε να προσεγγίσουμε το γιατί. Γιατί έχει τελικό την Πέμπτη στην Ευρώπη και καλώς ή κακώς ο οργανισμός αυτός ομάδα - κόσμος ΖΟΥΝ για βραδιές στην Ευρώπη, έτσι μεγαλώσαμε άλλωστε.

Ο Ιβάν το ξέρει αυτό, όπως γνωρίζει και το μέγεθος του Παναθηναϊκού, εδώ χθες ακούγαμε το «Χόρτο Μαγικό» στο Μαρακανά και ο Braz σήκωσε το Λιμπερταδόρες. Ο Παναθηναϊκός είναι παντού, σε όλα τα μήκη και πλάτη της υφηλίου. Αλλά ας μην πλατιάζω, έχουμε ΤΕΛΙΚΟ. Η ομάδα έχει κεντράρει εκεί, καθαρίζοντας το ματς στην Λαμία με 10 παίχτες στο 80´+ κοχονάτα και δείχνοντας ότι το θέμα που πήγε να ανακύψει εσωτερικά λύθηκε, λόγω coach που δεν σηκώνει πολλά - πολλά.

   Περιμένω λοιπόν να δω μια εμφάνιση όπως μας έχει συνηθίσει φέτος όπως με Μαρσέιγ εδώ ή όπως στο 2ο ημίχρονο και μετά στο Βελοντρόμ. Εμφάνιση πειστική και ορκισμένη, με την ομάδα συγκεντρωμένη να κυνηγήσει το διπλό που θα είναι υπερπολύτιμο στην οικονομία του ομίλου. Ας ελπίσουμε ότι ο Ζενεζιό θα πάθει Μαρθελίνο και η ομάδα του θα κατέβει μπλαζέ, αυτό θα είναι το καλύτερο σενάριο (γέλια)

Όσο οι αντίπαλοι «υποτιμούν τον Παναθηναϊκό του» ο Majstor θα τους φτιάχνει τους εφιάλτες τους.

Keep up the good work guys!

   Πάμε στα δικά μας. Η ομάδα αντιμετωπίζει αμυντικό πρόβλημα. Δείχνει να πλησιάζει η ημερομηνία απόσυρσης του Μπαρτ, τουλάχιστον από την πρώτη γραμμή και το δίδυμο με Γέντβαι δείχνει προβληματικό, ο Κροάτης δεν νιώθει άνετα αριστερά και δεν μπορεί να έχει την παρουσία που είχε και δημιουργικά και ανασταλτικά με τον Μάγκνουσον, αλλά αυτή η κουβέντα δεν έχει νόημα.

Με τα παρόντα δεδομένα περιμένουμε την επιστροφή στην αγωνιστική δράση του Πάλμερ Μπράουν, που μου αρέσει όσο (λίγο) τον έχω δει. Δείχνει ψύχραιμος, με αυτοπεποίθηση και καλό positioning, τόλμησα να πω πώς «θυμίζει» Σεμέντο στα καλά του, για να δούμε.

Όπως λέει και ο Mind στο #Κρόιφturn, τα ξεφτιλίκια είναι εκεί έξω, έτοιμα να τα εισπράξουμε, αλλά μήπως αυτή δεν είναι η ουσία στην φάση μας; Να λέμε το μακρύ μας και το κοντό μας δηλαδή.

Άντε πάμε να πούμε δυό λόγια για το Καφέ Βαν Ντάικ…

   Το Καφέ Βαν Ντάικ είναι ένας χώρος, όπως είπαμε, φανταστικός, όπου θέλουμε να χαλαρώνουμε και να κάνουμε την πλάκα μας με τα πράγματα που αγαπάμε, δηλαδή μπαλίτσα, Παναθηναϊκό και λίγο από σκάκι. Το όνομα είναι μια λεξιπλασία δανεισμένη από τον αγαπημένο Bob Ross με τις ζωγραφικές του και το «καφέ βαν Ντάικ» με το οποίο έντυνε τους «φίλους του» τα δέντρα στα χιονισμένα τοπία που ζωγράφιζε on the spot για τους θεατές του και τον αγαπητό van Dijk που ανήκει στην φλαμανδική - Ολλανδική σχολή ποδοσφαίρου και παίζει την γραμμή ψηλά και μοντέρνα, μειώνοντας τους χώρους για τον αντίπαλο. Έχει πλάκα το γεγονός πώς από τότε που «γεννήθηκε» το Καφέ Βαν Ντάικ ο coach έβαλε τον δικό μας βαν Ντάικ πίσω, να καλύψει την θέση σε κάποια ματς κι αυτός έπιασε και τα μαλλιά αλά βαν Ντάικ, κάνοντας τους συνειρμούς σχεδόν αναπόφευκτους! (γέλια)

   Επίσης έχει και μια έννοια του Καφέ όπως ήταν τα καφέ στην μετά-Αναγέννηση Εποχή στην Δυτική Ευρώπη, όπου διανοούμενοι περνούσαν την ώρα τους γράφοντας ποίηση, φιλοσοφία ή διατυπώνοντας θεωρίες που άλλαξαν τις τύχες του μετέπειτα κόσμου, δοκίμαζαν τα όρια της σκέψης τους παίζοντας σκάκι ή απλά είχαν ενδιαφέρουσες συζητήσεις. Από εκεί προέρχεται και η έννοια του chess cafe που δανείζεται το Καφέ Βαν Ντάικ στην ενασχόληση με το σκάκι.

   Το αφήνω εδώ δεν θα κουράσω άλλο με τα ετυμολογικά, λέω να κάνω ένα αυτόνομο κομμάτι για την αγάπη στο σκάκι και μετά να αρχίσουμε να παίζουμε λίγο με το μυαλό μας, όποιος θέλει ας πάρει θέση, υπάρχουν ακόμα κενές θέσεις (γέλια)

   Για το μπασκετάκι μας θα πω μόνο πως είδα πρώτη φορά μετά από καιρό να κάνει αυτό που του τύχαινε τα τελευταία χρόνια με τον αιώνιο, δηλαδή να τον εξαφανίζει από το γήπεδο στο τελευταίο δεκάλεπτο. 

Το κρατάμε και προχωράμε, θα τα πούμε σε ένα μήνα…

   Αυτά για τώρα θα επανέλθω με άλλα κόλπα, δεν θέλω να γίνομαι και βαρετός ή να επαναλαμβάνομαι. Όποιος έχει την ίδια λόξα θα ξέρει πως το χειρότερό μας είναι να βγαίνουμε και να σχολιάζουμε ΚΑΤΟΠΙΝ εορτής και να λέμε τα ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ. Βασικά δεν θέλω να το κάνω ποτέ, δεν μπορώ να με ακούω καν και just in case που συμβεί κάτι τέτοιο απλά πατήστε DELETE (γέλια)

Δεν μπορώ να λέω τα ίδια ή τα αυτονόητα, θα σταματήσω να γράφω.

Τους αγωνιστικούς χαιρετισμούς μου,

ο δικός σας, Desperado 🥷♟️☘️




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Υπάρχει αύριο στον ΠΑΟ;

Τέλος ο Τεριμ, αναλαμβάνει ο Κόντης!

Αλαφούζο χάρηκες;