Τι ζήσαμε πάλι;

Μετά από έναν τέτοιο αγώνα πραγματικά τι να πεις;
Ποιές λέξεις είναι αρκετές για να περιγράψουν όλα αυτά που είδαμε να διαδραματίζονται στο Velodrome το βράδυ της Τρίτης;
Μια φρικτή εκκίνηση και ένα από τα πιο δύσκολα ημίχρονα που έχει βιώσει ο Παναθηναϊκός στην ιστορία του.
Δύο σημαντικές ατυχίες. Να δεχτείς γκολ στην έναρξη και στο τέλος του ημιχρόνου. Η εικόνα της ομάδας να είναι φρικτή και να αισθάνεσαι τυχερός στην ατυχία σου που το σκορ του αγώνα δεν έχει πάρει διαστάσεις διασυρμού.
Ένα κέντρο με μια άμυνα παντελώς ασύνδετα και με την επιθετική γραμμή να μην μπορεί να συμμετάσχει στο παιχνίδι της ομάδας.
Μια γηπεδούχο που με την ώθηση της κερκίδας έκανε οπότε ήθελε ότι ήθελε απέναντι στον συγκλονιστικό τερματοφύλακα του τριφυλλιού.
Μόνος του λοιπόν κρατάει το σκορ σε επίπεδα όπου με ένα γκολ το ματς θα οδηγούνταν σε παράταση.
Το πολυπόθητο ημίχρονο επιτέλους έρχεται και ο προπονητής της ομάδας μας εμψυχώνει τους ποδοσφαιριστές. Δίνει νέες οδηγίες προσαρμοσμένες στις συνθήκες του αγώνα και κάνει την πρώτη του αλλαγή.
Το δεύτερο ημίχρονο ξεκινάει ο ρυθμός έχει παγώσει και οι πράσινοι παλεύουν με νύχια και με δόντια να ισορροπήσουν τον αγώνα. Η ατομική βελτίωση ΟΛΩΝ τον παικτών σε σχέση με το πρώτο ημίχρονο και η υπερπροσπάθεια του αμυντικού αποκάλυψη Γεωργίου Βαγιαννίδη, ο οποίος ώντας παιδί από τα σπλάχνα της ομάδας έδωσε με αυταπάρνηση μάχες και κέρδισε τις περισσότερες.
Ο Daniel Mancini ήταν επίσης μέσα στους διασωθέντες του αγώνα και με προσωπικές ενέργειες λίγο έλειψε από το να βάλει το πολυπόθητο γκολ για τον Παναθηναϊκό.
Με την συμπλήρωση των αλλαγών η ομάδα πήρε το κέντρο και άρχισε σιγά σιγά να απειλεί και να γεμίζει τον εαυτό της με αυτοπεποίθηση.
Το τριφύλλι δεν βρίσκει δίχτυα στις μεγάλες ευκαιρίες που δημιούργησε, ο αγώνας έχει φτάσει στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων και η μπάλα είναι στα πόδια των Γάλλων. Ο Παναθηναϊκός προσπάθησε αλλά η ποιότητα των Γάλλων ήταν αυτή που μίλησε στο τέλος.
Ξαφνικά, οι πράσινοι πέφτουν πάνω στον διαιτητή ο οποίος πηγαίνει στο VAR για να δει το πέναλτι υπέρ του Παναθηναϊκού.
Ο χρόνος παγώνει, ο ψυχρός εκτελεστής παίρνει την μπάλα στα χέρια του και με ένα πέναλτι που θέλει πολλά άντερα για να εκτελέσεις το στέλνει στο παραθυράκι του τερματοφύλακα της Μαρσέιγ και το ματς οδηγείται στην παράταση.
Στην παράταση η ομάδα δεν είχε την αντοχή να πιέσει με αποτέλεσμα οι Γάλλοι να κατασκηνώνουν στην περιοχή των πράσινων. Πολλές ευκαιρίες αλλά οι ανεβασμένοι αμυντικοί, με αποκορύφωμα το κόψιμο στην γραμμή του Ισλανδού, και ο συγκλονιστικός τερματοφύλακας, αλλά και η τύχη, κρατάνε το σκορ στα ίδια επίπεδα για να δούμε την αγχωτική διαδικασία των πέναλτι.
Εκεί που όλοι οι παίκτες του τριφυλλιού εκτελούν εύστοχα τα πέναλτι τους ενώ ο ήρωας Alberto Brignoli σταματάει το πρώτο πέναλτι των Γάλλων και χαρίζει στον Παναθηναϊκό άλλη μια χρυσή βραδιά στην ιστορία τους.
Ένα ζευγάρι που ο Παναθηναϊκός ήταν ανώτερος για έναν αγώνα και ένα ημίχρονο ενώ η Μαρσέιγ για ένα ημίχρονο και μια παράταση. Δίκαιο αποτέλεσμα η πρόκριση του τριφυλλιού όσο και αν χρειάστηκε η τύχη για να επιτευχθεί.
Ο Παναθηναϊκός πιέστηκε πολύ ψηλά και δυσκολεύτηκε να βγάλει την μπάλα από την περιοχή του, σε αυτό έφταιξε η κακή μέρα του Juankar στις υποδοχές της μπάλας από τον Brignoli και η έλλειψη βοήθειας από τα χαφ. Με τον Mladenovic και τον Cerin αυτό διορθώθηκε και ανακτήσε η ομάδα το κέντρο.
Γενικά ένα ματς που πρέπει να το δούμε αναλυτικά για να βελτιωθούμε σημαντικά γιατί μιλάμε για ομάδες με άλλη ποιότητα που μόνο θετικά έχουν να σου δώσουν ως προς την δικιά σου βελτίωση.
Η νύχτα ήταν μαγική και όλοι μας ζούμε ακόμα και βάζουμε πλώρη για τα ματς απέναντι στους Πορτογάλους. Η ομάδα είναι ήδη επιτυχημένη και τώρα απλά ζει το όνειρο της κυνηγώντας το θαύμα.