Ένα τελευταίο αντίο...

 

Αύριο τελειώνει η ποδοσφαιρική σεζόν 2024-2025. Βρίσκει τον Παναθηναϊκό 2ο με εισιτήριο για τα προκριματικά του Champions League. Ένα βαθμολογικά αδιάφορο ντέρμπι απέναντι στον αιώνιο αντίπαλο που είναι πρωταθλητής.
Επιστρέφουμε στην αρθρογραφία μετά από καιρό όχι για αυτό το ματς, ούτε για να γράψουμε για την off-season, αλλά για ένα τελευταίο αντίο.
Ένα τελευταίο αντίο σε 4 ποδοσφαιριστές που φόρεσαν το τριφύλλι και πρόσφεραν ευχάριστες αναμνήσεις στον κόσμο της ομάδας.

Bart Schenkeveld
Rubén Pérez
Hördur Magnússon
Carlos Zeca

Ο τελευταίος ανακοίνωσε πριν από λίγο και το τέλος της καριέρας του. Για να είμαι ειλικρινής όταν ο Zeca είχε τα καλύτερα του χρόνια στην ομάδα εγώ δεν ασχολιόμουν με αυτήν και συνεπώς δεν έχω εικόνες από εκείνον. Ανατρέχοντας πίσω σίγουρα κορυφαία στιγμή είναι η κατάκτηση του κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ με το εμφατικό 4-1. Υπάρχουν άλλοι που μπορούν να πουν περισσότερα και θα τα αφήσω σε αυτούς. Θα κλείσω για τον Πορτογάλο με ένα ευχαριστώ και μια ευχή να προσφέρει στην ομάδα από το πόστο που θα αναλάβει.

Επόμενος ο μεγάλος Ισλανδός. Ακόμα ψάχνουμε τον διάδοχο από εκείνη την μαύρη νύχτα στην λεωφόρο που έπαθε ρήξη χιαστού στο 1ο λεπτό με αποτέλεσμα να μένει εκτός όλη την σεζόν και φέτος να μην μπορεί ποτέ να βρει χρόνο. Ο Magnusson άλλαξε την εικόνα του Παναθηναϊκού στην άμυνα υπό τις οδηγίες του σπουδαίου Ivan Jovanovic. Μαγικό αριστερό πόδι, καθηγητής στο build up, ένας από τους βασικούς λόγους που ο Παναθηναϊκός ξανά διεκδίκησε πρωτάθλημα και ένα τεράστιο what if το τι θα γινόταν την προηγούμενη σεζόν αν ήταν υγιής. Συμπαθέστατος άνθρωπος, μεγάλος μάγκας, τεράστιο ευχαριστώ για όλες τις στιγμές. Ελπίζω οι δρόμοι μας να ξανά συναντηθούν σε έναν υγιή Παναθηναϊκό.

Ο καθηγητής. Ruben Perez. Ήρθε υπό αμφισβήτηση καθώς προέρχονταν από την La Liga 2. Για 2,5 χρόνια ήταν το Α και το Ω του κέντρου του Παναθηναϊκού. Ο Ivan δεν πήγαινε ούτε για ψώνια χωρίς αυτόν. Ο καλύτερος Deep Line Playmaker τα τελευταία χρόνια στο πρωτάθλημα. Ο Τεχνικός διευθυντής του Παναθηναϊκού καθώς και η διοίκηση του φέρθηκε πολύ άδικα. Σίγουρα μπορούσε να προσφέρει λύσεις έστω και λίγες φέτος. Ελπίζω το μίσος που έλαβε από ορισμένους να μην υπερνικήσει την αγάπη του κόσμου της ομάδας προς το πρόσωπο του.
Για να κλείσω, πιστεύω ότι αν επιστρέψει κάποτε ως προπονητής του Παναθηναϊκού θα πανηγυρίσει πρωτάθλημα. Εις το επανιδείν λοιπόν από καρδιάς.

Και τέλος ο capitano. Ο αγαπημένος Bart. Ο άνθρωπος που έζησε όλα τα σκατά και βγήκε στην επιφάνεια. Ήρθε την δεύτερη χρονιά του Δώνη. Η ομάδα με υπερβολικά χαμηλό μπάτζετ, παζάρια για 50 χιλιάδες ευρώ. Με απαγόρευση Ευρώπης και τα λοιπά. Ήρθε παρέλαβε τον Παναθηναϊκό ως ομάδα ακίνδυνη, μακριά από την ιστορία της, που τερμάτιζε 8η και 10η και ήταν όλα καλά. Φεύγει με τον Παναθηναϊκό 2ο, μια ανάσα από την επιστροφή στα αστέρια, μια ανάσα (ή ένα σφύριγμα) μακριά από πρωτάθλημα και με 2 κύπελλα Ελλάδας.
Στο πέρασμα αυτών των χρόνων μεγάλωσε, βάρυνε, τραυματίστηκε, έμεινε πίσω, λοιδορήθηκε από σημαντική μερίδα του κόσμου. Όμως, αυτή η μερίδα λογικά ασχολήθηκε ξανά με την ομάδα ενώ ο αρχηγός ήδη είχε 2-3 χρόνια στην ομάδα. Τα πιο δύσκολα. Αυτός ήταν εκεί μάτωνε και αυτοί που τώρα κράζουν δεν ήταν εκεί. Εν κατακλείδι, σε ευχαριστούμε για χρόνια το καλύτερο στόπερ της ομάδας, από τα άτομα που ήταν εκεί και κράτησαν όρθιο το τριφύλλι στα πιο δύσκολα. Εις το επανιδείν και ας ελπίσουμε κάποια στιγμή να ξαναβρεθείς στον δρόμο της ομάδας αν ασχοληθείς μελλοντικά με το άθλημα. Όπως και να έχει στην Ελλάδα πάντα θα υπάρχει κόσμος που σε αγαπάει για όσα έδωσες στην ομάδα.

Ένα τελευταίο αντίο λοιπόν σε όλους αυτούς τους σπουδαίους αθλητές που τίμησαν το τριφύλλι με την παρουσία τους. Όμως η αλήθεια είναι ότι το ένα τελευταίο αντίο αρμόζει σε ανθρώπους που δεν θα ξαναδείς. Τους προαναφερθέντες θα τους ξαναδούμε, ενώ τον  αείμνηστο George Baldock δεν θα το ξαναδούμε. Η αλήθεια είναι ότι πέρασαν λίγοι μήνες από την ξαφνική απώλεια του. Οι ρυθμοί της ζωής και του αθλητισμού οδήγησαν στο να "ξεχαστεί" για την μεγάλη μερίδα το γεγονός. Όμως η οικογένεια και οι φίλοι του πρώτα από όλα και σε δεύτερο (και φυσικά μικρότερο) βαθμό και η οικογένεια και οι φίλοι του Παναθηναϊκού δεν θα τον ξεχάσουν. Ένα αντίο και σε αυτόν τον σπουδαίο αθλητή που φόρεσε για λίγο την φανέλα του τριφυλλιού, με τελευταία φορά ένα αντίστοιχο αγώνα σαν τον αυριανό.

@prasinosadelfos